Η νέα κυβέρνηση της Ινδονησίας πρέπει να εισέλθει σε ένα νέο κεφάλαιο για την προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς η χώρα μεταβαίνει υπό την ηγεσία του Prabowo Subianto, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία Ινδονησίας πριν από την ορκωμοσία του ως προέδρου στις 20 Οκτωβρίου 2024.
Η νέα κυβέρνηση πρέπει να λάβει άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων στη χώρα και να διασφαλίσει τη λογοδοσία για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που η προηγούμενη κυβέρνηση Joko Widodo απέτυχε πεισματικά να κάνει.
Ενώ η κυβέρνηση του Jokowi έχει επιτύχει κάποια ανάπτυξη υποδομών και οικονομική ανάπτυξη, μαστίζεται από ανησυχητικά πρότυπα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Αυτές οι παραβιάσεις δικαιωμάτων – που κυμαίνονται από την καταστολή του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης, την περιθωριοποίηση των αυτόχθονων κοινοτήτων, την περιβαλλοντική παραμέληση, τη σύγκρουση στην Παπούα και μια εδραιωμένη κουλτούρα ατιμωρησίας – συνιστούν κατάφωρη παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Ινδονησίας Εκτελεστικό μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας Ινδονησίας είπε ο διευθυντής Usman Hamid.
«Η νέα κυβέρνηση και η νέα ηγεσία πρέπει να θέσουν τον τερματισμό αυτών των κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διασφάλιση μιας δικαιότερης και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνία κορυφαία προτεραιότητα».
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Jokowi, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφοι και περιβαλλοντικοί ακτιβιστές αντιμετώπισαν καταστολή, παρά τους εξωτερικούς ισχυρισμούς της Ινδονησίας για πρόοδο στα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου.
Από τον Ιανουάριο του 2019 έως τον Οκτώβριο του 2024, η Διεθνής Αμνηστία Ινδονησίας κατέγραψε τουλάχιστον 454 περιπτώσεις επιθέσεων εναντίον 1.262 υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αυτόχθονων πληθυσμών.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα ήταν η καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων και της δυσαρέσκειας.
Οι διαδηλώσεις κατά των αμφιλεγόμενων νόμων αντιμετωπίστηκαν με καταστολή από τις δυνάμεις ασφαλείας, με πολυάριθμες αναφορές για εκφοβισμό, παρενόχληση, υπερβολική χρήση βίας, αυθαίρετες συλλήψεις και ξυλοδαρμούς. Αυτό περιλαμβάνει νομοθεσία όπως ο νόμος για τις θέσεις εργασίας του 2020 και η αναθεώρηση του νόμου για τις περιφερειακές εκλογές του 2024, καθώς και αναπτυξιακές πολιτικές, όπως εθνικά στρατηγικά έργα που απειλούν τις τοπικές κοινωνίες.
«Η νέα κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσει ότι η διαμαρτυρία δεν αποτελεί απειλή για το κράτος, αλλά μια θεμελιώδη πτυχή του δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης και της ειρηνικής συνάθροισης, όπως κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις οποίες η Ινδονησία είναι συμβαλλόμενο μέρος», δήλωσε ο Ουσμάν. είπε ο Χαμίτ.
Ο νόμος για τις ηλεκτρονικές πληροφορίες και τις συναλλαγές (EIT) παραμένει ένας βαθιά προβληματικός νόμος που συνεχίζει να ποινικοποιεί τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να καταπνίγει τις επικριτικές φωνές στην Ινδονησία, παρόλο που ο νόμος έχει αναθεωρηθεί δύο φορές, το 2016 και το 2024.
Με τα χρόνια, έχει γίνει εργαλείο για την καταστολή της κριτικής κατά της κυβέρνησης, την καταστολή του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης και τον εκφοβισμό όσων προσπάθησαν να θέσουν τις αρχές υπόλογες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν συχνά στοχοποιηθεί, αντιμετωπίζοντας νομικές κατηγορίες απλώς και μόνο επειδή μιλούσαν εναντίον καταγγελιών για διαφθορά, περιβαλλοντική καταστροφή ή κατάχρηση εξουσίας.
Από τον Ιανουάριο του 2019 έως τον Σεπτέμβριο του 2024, η Διεθνής Αμνηστία Ινδονησίας κατέγραψε τουλάχιστον 521 υποθέσεις με 554 άτομα που κατηγορήθηκαν βάσει του νόμου του EIT για δυσφήμιση και ρητορική μίσους.
«Αυτές οι ενέργειες έχουν αποκαλύψει βαθιά ριζωμένα προβλήματα καταστολής και ατιμωρησίας, όπου η κυβέρνηση απέτυχε να επιτρέψει στους ανθρώπους να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους και να αντιμετωπίσουν τα παράπονά τους», είπε ο Usman Hameed.
Περιθωριοποίηση αυτόχθονων πληθυσμών και παραμέληση του περιβάλλοντος
Οι αυτόχθονες πληθυσμοί και οι τοπικές κοινότητες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν καταστολή.
Οι κάτοικοι του Poco Leok στο Manggarai Regency, στην επαρχία East Nusa Tenggara αντιστέκονται στην κατάσχεση της γης τους από την κυβέρνηση για την κατασκευή ενός σταθμού γεωθερμίας, μέρος των εθνικών στρατηγικών έργων. Στις 2 Οκτωβρίου 2024, αρκετοί διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και γυναίκες, έπεσαν μετά από ώθηση και ένας κάτοικος λιποθύμησε μετά από κλωτσιές από αστυνομικό. Η αστυνομία συνέλαβε και ξυλοκόπησε επίσης τέσσερις κατοίκους.
Παρόμοια μεταχείριση διαδηλωτών σημειώθηκε στην πίστα Mandalika στη Δυτική Nusa Tenggara πριν από τους αγώνες MotoGP τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι αρχές απαγόρευσαν πανό και διαδηλώσεις στην εκδήλωση, αντανακλώντας τη συνεχιζόμενη καταστολή των επικριτικών φωνών, ιδιαίτερα από τοπικές κοινότητες ιθαγενών των οποίων τα εδάφη κατασχέθηκαν για την κομητεία Mandalika και την Ειδική Οικονομική Ζώνη χωρίς δίκαιη αποζημίωση.
Τα εθνικά στρατηγικά έργα απειλούν να εκτοπίσουν τους αυτόχθονες πληθυσμούς από τα προγονικά τους εδάφη, με ελάχιστη έως καθόλου διαβούλευση ή αποζημίωση.
«Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την ελεύθερη, προηγούμενη και ενημερωμένη συναίνεση. «Οι ιθαγενείς και οι ιθαγενείς έχουν απλώς θεωρηθεί ως εμπόδιο στην ανάπτυξη», είπε ο Ουσμάν.
Στην Παπούα, ο νέος αυτοκινητόδρομος Trans-Papuan Highway διασχίζει τοπικά εδάφη χωρίς την κατάλληλη συνεννόηση. Ομοίως, οι ιθαγενείς Merauke της νότιας Παπούας απορρίπτουν το εθνικό στρατηγικό σχέδιο κτηματολογίου τροφίμων, επικαλούμενοι την επιθετική εφαρμογή του χωρίς προηγούμενη συμφωνία ή διαβούλευση.
Στη Βόρεια Σουμάτρα, το έργο του υδροηλεκτρικού φράγματος Batang Toru απειλεί τις τοπικές κοινότητες που ζουν κοντά στο δάσος Batang Toru και το οικοσύστημά του, συμπεριλαμβανομένου του οικοτόπου των ουρακοτάγκων Tapanuli.
Στην Κεντρική Ιάβα, το εργοστάσιο τσιμέντου Kendeng προχώρησε με ελάχιστες διαβουλεύσεις και χωρίς επαρκή αποζημίωση παρά την αντίσταση της τοπικής κοινότητας Sedulur Sikep.
Στο Ανατολικό Καλιμαντάν, η συνεχιζόμενη ανάπτυξη της νέας πρωτεύουσας απειλεί τα δικαιώματα των ιθαγενών κοινοτήτων Dayak Paser, των οποίων τα εδάφη βρίσκονται μέσα και γύρω από την προγραμματισμένη ζώνη κατασκευής.
Σε πολλές περιπτώσεις, τέτοια έργα οδηγούν επίσης σε περιβαλλοντική υποβάθμιση, καθώς τα δάση κόβονται, τα οικοσυστήματα διαταράσσονται και οι τοπικές κοινότητες αφήνονται να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος των περιβαλλοντικών συνεπειών.
«Ο νέος πρόεδρος και η κυβέρνηση πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη που σέβεται τα δικαιώματα των ιθαγενών γης και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και αποτελεσματικά ένδικα μέσα και να διασφαλίσουν ότι οι πληγείσες κοινότητες έχουν ουσιαστικό λόγο στις αποφάσεις που επηρεάζουν τα μέσα διαβίωσής τους». «Τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων πρέπει να γίνονται αποτελεσματικά σεβαστά και να προστατεύονται σε όλα τα εθνικά αναπτυξιακά έργα», δήλωσε ο Ουσμάν Χαμίντ.
Ανθρωπιστική κρίση στην Παπούα
Η βία στις οποίες εμπλέκονται οι κρατικές δυνάμεις ασφαλείας και οι ομάδες ανεξαρτησίας της Παπούα συνεχίζονται και έχουν οδηγήσει σε θύματα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, μεταξύ Φεβρουαρίου 2018 και Αυγούστου 2024, υπήρξαν τουλάχιστον 132 περιπτώσεις εξωδικαστικών δολοφονιών στην Παπούα, με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 242 αμάχων. Ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των περιστατικών, 83 υποθέσεις με 135 θύματα, αποδόθηκε στις δυνάμεις ασφαλείας.
Την ίδια περίοδο, τουλάχιστον 55 στρατιωτικοί (TNI) σκοτώθηκαν σε 37 περιπτώσεις, 16 αστυνομικοί (Polri) σε 14 περιπτώσεις και 42 μέλη των Ομάδων Ανεξαρτησίας της Παπούα (OPM) σε 27 περιπτώσεις παράνομων δολοφονιών.
Αυτές οι δολοφονίες αυξάνουν τις εντάσεις, ειδικά για τους αθώους ντόπιους Παπούα που παραμένουν θύματα.
«Καλούμε τον νέο πρόεδρο και την κυβέρνηση να αξιολογήσουν την υπάρχουσα προσέγγιση βαριάς ασφάλειας στην περιοχή. Την τελευταία δεκαετία, η αυξημένη στρατιωτική ανάπτυξη οδήγησε μόνο σε περισσότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Η νέα κυβέρνηση πρέπει να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων στη χώρα και να εξασφαλίσει δικαιοσύνη και ευθύνη για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε ο Ουσμάν Χαμίντ.
Αθέμιτες υποσχέσεις και ανεπίλυτες προηγούμενες καταχρήσεις δικαιωμάτων
Στην προεδρική του εκστρατεία το 2014, ο Joko Widodo υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει τις προηγούμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να τερματίσει την ατιμωρησία. Αλλά μια δεκαετία αργότερα, αυτές οι υποσχέσεις παραμένουν ανεκπλήρωτες. Οι ύποπτοι για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξακολουθούν να απολαμβάνουν ατιμωρησίας, ενώ τα θύματα στερούνται τακτικά πρόσβαση στη δικαιοσύνη και στα αποτελεσματικά ένδικα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των 12 υποθέσεων που αναγνώρισε ο Πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2023.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει καμία συγκεκριμένη ενέργεια από τον Γενικό Εισαγγελέα για την προώθηση αυτών των υποθέσεων στα στάδια της έρευνας και της δίωξης, όπως ορίζει ο νόμος αριθ. 26 του 2000 για τα Δικαστήρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Αυτή η έλλειψη λογοδοσίας έχει επεκταθεί σε ανεπίλυτες και συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τις αρχές επιβολής του νόμου και τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να αντιμετωπίζουν σπάνια συνέπειες για τις πράξεις τους.
«Εάν η Ινδονησία θέλει να προχωρήσει, ο νέος πρόεδρος και η κυβέρνησή του πρέπει να δώσουν αμέσως προτεραιότητα στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη λογοδοσία και το κράτος δικαίου. «Αυτό περιλαμβάνει την επανέναρξη ή τη διεξαγωγή ενδελεχών, ανεξάρτητων, αμερόληπτων, διαφανών και αποτελεσματικών ερευνών για προηγούμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διασφάλιση πρόσβασης στη δικαιοσύνη και αποτελεσματικών ένδικων μέσων για τα θύματα και ενίσχυση των υφιστάμενων νομικών κανόνων και θεσμικών μηχανισμών για την πρόληψη και την εξάλειψη μελλοντικών παραβιάσεων», είπε. Ουσμάν Χαμίτ.
«Μια κυβέρνηση που αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το παρελθόν της είναι καταδικασμένη να το επαναλάβει και η νέα κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να διασφαλίσει ότι η ιστορία της ατιμωρησίας της Ινδονησίας δεν θα μεταφερθεί στο μέλλον».
